-
1 zadać
глаг.• загадать• задать• запрашивать• запросить• затребовать• истребовать• попросить• потребовать• приглашать• просить• спрашивать• спросить• требовать• упрашивать* * *1) (np. ból) причинить (напр. боль)2) zadać (np. cios) нанести(напр. удар)3) zadać (pozostałe znaczenia) задать (другие значения)4) zadać (pytanie) задать, поставить (вопрос)* * *zada|ć\zadaćny сов. 1. задать;\zadać lekcję задать урок; \zadać pytanie задать вопрос;
2. нанести;\zadać ranę нанести рану, ранить;
3. причинить;\zadać ból причинить боль; \zadać cierpienie причинить (доставить) страдание;
4. разг. подать, помочь поднять (что-л. тяжёлое);● \zadać sobie fatygę (trud) потрудиться, взять на себя труд;
nie \zadać sobie trudu не дать себе труда, не потрудиться+3. sprawić 4. poddać
* * *zadany сов.1) зада́тьzadać lekcję — зада́ть уро́к
zadać pytanie — зада́ть вопро́с
2) нанести́zadać ranę — нанести́ ра́ну, ра́нить
3) причини́тьzadać ból — причини́ть боль
zadać cierpienie — причини́ть (доста́вить) страда́ние
4) разг. пода́ть, помо́чь подня́ть (что-л. тяжёлое)•- zadać sobie trud
- nie zadać sobie truduSyn: -
2 żądać
глаг.• загадать• задать• запрашивать• запросить• затребовать• истребовать• попросить• потребовать• приглашать• просить• спрашивать• спросить• требовать• упрашивать* * *1) (np. ból) причинить (напр. боль)2) zadać (np. cios) нанести(напр. удар)3) zadać (pozostałe znaczenia) задать (другие значения)4) zadać (pytanie) задать, поставить (вопрос)* * *zada|ć\zadaćny сов. 1. задать;\zadać lekcję задать урок; \zadać pytanie задать вопрос;
2. нанести;\zadać ranę нанести рану, ранить;
3. причинить;\zadać ból причинить боль; \zadać cierpienie причинить (доставить) страдание;
4. разг. подать, помочь поднять (что-л. тяжёлое);● \zadać sobie fatygę (trud) потрудиться, взять на себя труд;
nie \zadać sobie trudu не дать себе труда, не потрудиться+3. sprawić 4. poddać
* * *żądany несов.тре́боватьSyn: -
3 ra|nić
Ⅰ pf, impf vt 1. (zadać ranę) to wound, to injure- raniono go w walce he was wounded in a. during combat- ranił ją nożem he injured a. wounded her with a knife- raniono go ciężko he was heavily a. badly a. severely wounded2. (kaleczyć) to cut- kolce róż raniły jej dłonie rose thorns cut a. pierced her fingers, she pricked her fingers on the rose thorns- ostry żwir ranił bose stopy sharp pebbles stabbed his/her bare feetⅡ impf vt przen. (sprawić przykrość, urażać) to hurt- ranić czyjeś serce to hurt sb’s feelings- ranił jej uczucia he hurt her feelings- posądzenia raniły jego dumę suspicions wounded his pride ⇒ zranićⅢ ranić się pf (skaleczyć samego siebie) ranił się wymachując siekierą he injured a. hurt himself waving an axe about Ⅳ ranić się impf (ulegać kaleczeniu) ręce ranią się podczas wspinaczki hands get lacerated (with scratches) while climbingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ra|nić
-
4 głęboko
adv1) [zanurzyć się] deep2) [zadać ranę] deeply -
5 pociąć
vt perfczoło pocięte zmarszczkami von Falten zerfurchte Stirn f3) ( pogryźć)pocięły mnie komary ich bin von Mücken zerstochen -
6 zada|ć
pf — zada|wać impf (zadam — zadaję) Ⅰ vt 1. (wyznaczyć) to ask [pytanie, zagadkę]; to set [pracę domową]; to give [pokutę]- zadać komuś lekcje do odrobienia to give sb homework- zadać komuś wypracowanie na temat czegoś to set sb an essay on sth- pisać na zadany temat to write on a set topic- co masz na jutro zadane? what’s your homework for tomorrow?- było coś zadane z matematyki? was there any maths homework?- zadawać sobie pytanie to ask oneself- wciąż zadaję sobie pytanie, dlaczego/kiedy/jak… I keep asking myself why/when/how…- zadać sobie wiele trudu to go to a lot of trouble- zadać sobie trud, żeby coś zrobić a. zrobienia czegoś to take the trouble to do sth, to go to the trouble a. bother of doing sth- nawet nie zadał sobie trudu, żeby… he didn’t even bother to…2. książk. (spowodować) to inflict [ból, cierpienie, klęskę, ranę] (komuś on sb); to deal [cios] (komuś to sb)- zadać przeciwnikowi poważne straty to inflict serious losses on the enemy- zadać komuś/czemuś ostateczny cios przen. to deal a final blow to sb- rana zadana nożem a knife wound- zadać komuś śmierć to kill sb- zadać gwałt naturze to violate nature- zadać kłam czemuś to belie sth3. (dać) to give [paszę]- zadać koniom obrok a. obroku to feed the horsesⅡ zadać się — zadawać się (mieć do czynienia) zadawać się z kimś to associate a. hang about with sb- lepiej się z nimi nie zadawaj you’d better stay away from themThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zada|ć
-
7 beibringen
bei|bringenvt irrjdm etw \beibringen Überzeugung: wpajać [ perf wpoić] komuś coś, Fremdprachen, Physik: uczyć [ perf nauczyć] kogoś czegośich werde ihr das noch \beibringen! ja ją tego jeszcze nauczę!wie soll ich ihm bloß \beibringen, dass seine Frau einen Unfall hatte? jak mu powiedzieć, że jego żona miała wypadek?3) ( zu verstehen geben) sugerować [ perf za-], komuś coś, dawać [ perf dać] coś komuś do zrozumienia4) ( zufügen)jdm eine Wunde/Niderlage \beibringen zadać komuś ranę/porażkę5) jur ( herbeibringen, heranschaffen, herbeiholen) Zeugen: podać; Beweis: przedkładać [ perf przedłożyć]
См. также в других словарях:
zranić — dk VIa, zranićnię, zranićnisz, zrań, zranićnił, zranićniony «zadać ranę komuś lub sobie; skaleczyć» Zranić kogoś ciężko, śmiertelnie. Zranić kogoś nożem, sztyletem. Zranić kogoś w ramię. Zranić nogę o druty. Zranić rękę szkłem. Zranione zwierzę… … Słownik języka polskiego
ranić — VIa, ranićnię, ranićnisz, rań, ranićnił, ranićniony 1. dk «zadać ranę komuś; skaleczyć czymś» Raniono go w walce. Ranił kogoś nożem. Raniono go ciężko, śmiertelnie. 2. ndk «powodować kaleczenie, urażać, kaleczyć» Kolce róż raniły jej dłonie.… … Słownik języka polskiego
zranić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zranićnię, zranićni, zrań, zranićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadać ranę komuś, czemuś; ranić, skaleczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zranić kogoś nożem, widłami. Zranić stopę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… … Słownik języka polskiego
wdać — dk I, wdam, wdasz, wdadzą, wdaj, wdał, wdany wdawać ndk IX, wdaję, wdajesz, wdawaj, wdawał, wdawany, środ. «szyjąc ściągnąć nieco jedną część tkaniny tak, aby zszyć ją równo z drugą, krótszą częścią» Wdać rękaw w wykrój ramienia. wdać się wdawać… … Słownik języka polskiego
